عیشی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س دهم ق)، خطاط و شاعر. در هرات مى‏زیست و از آنجا به مشهد رفت و در كتابخانه‏ى سلطان ابراهیم‏میرزا صفوى به امر كتابت مشغول شد و همان جا بود تا درگذشت و در آستان حضرت رضا (ع) دفن شد. بعضى وى را تبریزى دانسته‏اند. عیشى از شاگردان محمدقاسم شادیشاه بود و به قول صاحب «گلستان هنر» به روش سلطان محمدنور مى‏نوشت. او همچنین در رنگه‏نویسى مهارت داشت و شعر نیز مى‏سرود. از آثار وى: صفحه‏اى از یك نسخه‏ى «یوسف و زلیخا»ى جامى، با رقم: «عیشى 944»؛ شش قطعه از مرقع امیر غیب‏بیك، به قلم نیم دو دانگ و كتابت و غبار عالى و خوش، با رقمهاى: «العبد عیشى» و «كتبه عیشى» و «قائله عیشى» و «لمحرره... سنه‏ى 965». چندین قطعه‏ى دیگر وى در «احوال و آثار خوشنویسان» ذكر شده است.